خدایا به من قدرت بده همان اندازه که دوستش دارم نیاز به دوست داشتنش را در خود خاموش کنم.

گریه در چشمان ما طوفان غم دارد ولی خنده بر لب می زنم تا کس ندلند راز من.

 تکیه بر دیوار کردم خاک بر پشتم نشست.دوستی با هرکه کردم عاقبت قلبم شکست.آن قدر رنجی که دنیا بر دل ما می کند بر دل هر کس کند او ترک دنیا می کند.با خودم گفتم که فردا ترک دنیا می کنم...

تو این روزگار تلخ همه از مرگ می ترسیدن و من از رفیق نامرد.همه از معشوق می ترسیدن و من از عشق.همه از تنهایی می ترسیدن و من از دوستی...

عاشقت بودم توگفتی عاشقان دیوانه اند عاقبت عاشق شدی دیدی که خوددیوانه ای

عاشقی را شرط اول ناله وفریاد نیست تا کسی از جان شیرین نگذرد فرهاد نیست عاشقی مقدور هر عیاش نیست غم کشیدن صنعت نقاش نیست